ฝนดาวตกลีโอนิดส์ กับกลุ่มเพื่อนที่เรารู้จักกันดี
ทริปนี้น่าจะเรียกได้ว่ากระทันหันแบบสุดๆ ไม่ได้มีการแพลนใดๆ
ใน วันที่ 16 พฤศจิกายน ข้อความจากไลน์ ของเพื่อนกลุ่มหนึ่ง ส่งมาถึงเรา
ด้วยรูป 1 รูป และข้อความในภาพว่า "ไปดูดาวตกที่สวนผึ้งกัน" ในตอนนั้นใช้เวลาคิดประมาณ 20 วินาที เลยตอบตกลงกันแบบงงๆ เตรียมเก็บกระเป๋าพร้อมเดินทาง
ต่อมความอยากรู้....จึงเริ่มขึ้น
เลยเริ่มลองหาข้อมูลเกี่ยวกับดาวตก
สดร.ชวนชม "ฝนดาวตกลีโอนิดส์" หรือ ฝนดาวตกกลุ่มดาวสิงโต หลังเที่ยงคืนวันที่ 17 พ.ย.โดยจะเห็นได้ชัดสุดช่วงเวลาประมาณ 02.00 น.จนถึงรุ่งเช้าวันที่ 18 พ.ย.2560
อ้างอิง https://news.thaipbs.or.th/content/267761
วันที่ 18 พฤศจิกายน หลังเลิกงาน 18.00 น.
ไปกันเลยจ้า แต่ก็กว่าจะฝ่าฟันรถติดออกนอกเมืองได้ก็ราวๆ 2 ทุ่ม
จากกลางเมืองอโศก (ดินแดนที่รถติดที่สุด) ไปถึง สวนผึ้ง ราชบุรี ก็ใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมงครึ่ง ถึงอ่างเก็บน้ำพุหิน อำเภอสวนผึ้ง ประมาณ ห้าทุ่มครึ่ง ไปถึงภาพที่เราได้เห็นคือ ทีมพี่ที่รู้จัก ที่ล่วงหน้าไปก่อนแล้ว ตั้งแต่ช่วงหัวค่ำ ได้จัดการเตรียมที่พักคืนนี้ไว้ให้เรียบร้อยแล้ว สวยงาม พร้อมนอน
พร้อมเข้า check-in
หลังจากเก็บของเรียบร้อย แกงค์พวกเรา ก็ออกมานอนนอกเต็นท์ แล้วมองไปทางทิศตะวันออก
ดับไฟทุกดวงที่มี ทำให้พื้นที่ตรงนั้นมืดที่สุด แต่เราก็เอาไฟฉายไปใส่ไว้ในเต็นท์ เพื่อทำให้ภาพดูมีมิติ สวยงามประทับใจยิ่งขึ้น ภาพที่เห็น ก็เป็นแบบนี้ล่ะ ฟินสุดๆ
ขอบคุณภาพจาก ทีมเจ้าถิ่นสวนผึ้ง คุณ Tuchphol คนพิทักษ์ป่า
(คำแนะนำ : ต้องใช้กล้องที่มีเลนส์สามารถซูมได้และก็ต้องตั้งกล้อง ใช้ขาตั้งกล้อง เปิดรูรับแสงกว้างๆนะคะ กล้องจะได้เก็บแสงทั้งหมดบนท้องฟ้าได้ )
คืนนั้นก็นอนดูฟ้า ไปจนถึงประมาณ ตี 2 แต่ว่าหมอกเริ่มลง ทำให้ฟ้าปิด
เราก็แยกย้ายกันไปนอน สรุปคืนนั้นเราได้เห็นดาวตกประมาณ 10 ครั้ง ฟินมาก
ถือว่าบรรลุเป้าหมายตามที่ตั้งใจไว้ แต่ความประทับใจ ไม่ได้เกิดจากการที่เราได้เห็นดาวตกเท่านั้น
เกิดขึ้นตั้งแต่ เริ่มเดินทาง ไม่ว่าจะเป็นการหาข้อมูลแลกเปลี่ยนกัน ตลอดไปจนถึงการต้อนรับของทีมเจ้าถิ่น ทีมที่เดินทางไปถึงก่อน เพื่อจัดการเตรียมที่พัก อาหารการกิน เครื่องดื่มไว้ให้กลุ่มที่ไปถึงทีหลัง
ในคืนนั้นระหว่างที่รอดาวตก... เราก็ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิด มุมมองเรื่องต่างๆ ของกันและกัน ทำให้เข้าใจเลยว่า การที่ออกเดินทาง ความประทับใจที่ดีที่สุด คือ เรื่องราวหว่างทาง เรื่องราวของมิตรภาพ ที่หยิบยื่นให้กัน ขอบคุณ ฝนดาวตก กับกลุ่มเพื่อนเดินทางที่ทำให้เรารู้จักกันดีขึ้นไปอีก
สุดท้ายขอบคุณเพื่อนร่วมเดินทางทุกคน
ขอบคุณปรากฎการณ์ทางธรรมชาติดีๆ ที่ทำให้อยากเดินทาง
และสุดท้ายขอบคุณคุณ ทัศน์พล คนพิทักษ์ป่า ที่พิทักษ์ผืนป่าตะวันตก และพื้นที่สวยๆแบบนี้เอาไว้
หาเวลา หาโอกาสเดินทางกันนะคะ
บางทีอาจได้มุมมองบางอย่างจากการเดินทางที่คุณอาจไม่ได้คาดคิดค่ะ
ใน วันที่ 16 พฤศจิกายน ข้อความจากไลน์ ของเพื่อนกลุ่มหนึ่ง ส่งมาถึงเรา
ด้วยรูป 1 รูป และข้อความในภาพว่า "ไปดูดาวตกที่สวนผึ้งกัน" ในตอนนั้นใช้เวลาคิดประมาณ 20 วินาที เลยตอบตกลงกันแบบงงๆ เตรียมเก็บกระเป๋าพร้อมเดินทาง
ต่อมความอยากรู้....จึงเริ่มขึ้น
เลยเริ่มลองหาข้อมูลเกี่ยวกับดาวตก
สดร.ชวนชม "ฝนดาวตกลีโอนิดส์" หรือ ฝนดาวตกกลุ่มดาวสิงโต หลังเที่ยงคืนวันที่ 17 พ.ย.โดยจะเห็นได้ชัดสุดช่วงเวลาประมาณ 02.00 น.จนถึงรุ่งเช้าวันที่ 18 พ.ย.2560
อ้างอิง https://news.thaipbs.or.th/content/267761
วันที่ 18 พฤศจิกายน หลังเลิกงาน 18.00 น.
ไปกันเลยจ้า แต่ก็กว่าจะฝ่าฟันรถติดออกนอกเมืองได้ก็ราวๆ 2 ทุ่ม
จากกลางเมืองอโศก (ดินแดนที่รถติดที่สุด) ไปถึง สวนผึ้ง ราชบุรี ก็ใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมงครึ่ง ถึงอ่างเก็บน้ำพุหิน อำเภอสวนผึ้ง ประมาณ ห้าทุ่มครึ่ง ไปถึงภาพที่เราได้เห็นคือ ทีมพี่ที่รู้จัก ที่ล่วงหน้าไปก่อนแล้ว ตั้งแต่ช่วงหัวค่ำ ได้จัดการเตรียมที่พักคืนนี้ไว้ให้เรียบร้อยแล้ว สวยงาม พร้อมนอน
พร้อมเข้า check-in
หลังจากเก็บของเรียบร้อย แกงค์พวกเรา ก็ออกมานอนนอกเต็นท์ แล้วมองไปทางทิศตะวันออก
ดับไฟทุกดวงที่มี ทำให้พื้นที่ตรงนั้นมืดที่สุด แต่เราก็เอาไฟฉายไปใส่ไว้ในเต็นท์ เพื่อทำให้ภาพดูมีมิติ สวยงามประทับใจยิ่งขึ้น ภาพที่เห็น ก็เป็นแบบนี้ล่ะ ฟินสุดๆ
ขอบคุณภาพจาก ทีมเจ้าถิ่นสวนผึ้ง คุณ Tuchphol คนพิทักษ์ป่า
(คำแนะนำ : ต้องใช้กล้องที่มีเลนส์สามารถซูมได้และก็ต้องตั้งกล้อง ใช้ขาตั้งกล้อง เปิดรูรับแสงกว้างๆนะคะ กล้องจะได้เก็บแสงทั้งหมดบนท้องฟ้าได้ )
คืนนั้นก็นอนดูฟ้า ไปจนถึงประมาณ ตี 2 แต่ว่าหมอกเริ่มลง ทำให้ฟ้าปิด
เราก็แยกย้ายกันไปนอน สรุปคืนนั้นเราได้เห็นดาวตกประมาณ 10 ครั้ง ฟินมาก
ถือว่าบรรลุเป้าหมายตามที่ตั้งใจไว้ แต่ความประทับใจ ไม่ได้เกิดจากการที่เราได้เห็นดาวตกเท่านั้น
เกิดขึ้นตั้งแต่ เริ่มเดินทาง ไม่ว่าจะเป็นการหาข้อมูลแลกเปลี่ยนกัน ตลอดไปจนถึงการต้อนรับของทีมเจ้าถิ่น ทีมที่เดินทางไปถึงก่อน เพื่อจัดการเตรียมที่พัก อาหารการกิน เครื่องดื่มไว้ให้กลุ่มที่ไปถึงทีหลัง
ในคืนนั้นระหว่างที่รอดาวตก... เราก็ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิด มุมมองเรื่องต่างๆ ของกันและกัน ทำให้เข้าใจเลยว่า การที่ออกเดินทาง ความประทับใจที่ดีที่สุด คือ เรื่องราวหว่างทาง เรื่องราวของมิตรภาพ ที่หยิบยื่นให้กัน ขอบคุณ ฝนดาวตก กับกลุ่มเพื่อนเดินทางที่ทำให้เรารู้จักกันดีขึ้นไปอีก
สุดท้ายขอบคุณเพื่อนร่วมเดินทางทุกคน
ขอบคุณปรากฎการณ์ทางธรรมชาติดีๆ ที่ทำให้อยากเดินทาง
และสุดท้ายขอบคุณคุณ ทัศน์พล คนพิทักษ์ป่า ที่พิทักษ์ผืนป่าตะวันตก และพื้นที่สวยๆแบบนี้เอาไว้
หาเวลา หาโอกาสเดินทางกันนะคะ
บางทีอาจได้มุมมองบางอย่างจากการเดินทางที่คุณอาจไม่ได้คาดคิดค่ะ
